آتش سوزی انبار صیفی جات در شیراز خبرساز شد

هویج یک گونه علفی دو ساله از خانواده Apiaceae است.

ریشه‌های هویج که از هیپولپه‌ها رشد می‌کنند، قابلیت ذخیره‌سازی خوبی دارند.

مقدار زیادی کربوهیدرات در ریشه های بزرگ شده ذخیره می شود تا گیاه هویج در سال دوم گل دهد.

گل هویج یک چتر چتری شکل پهن است (شکل 1).

هویج در بازار صیفی جات امروز تهران موجود است.

چتر مشخصه ای برای تشخیص هویج از گونه های مرتبط است.

رنگ گلهای هویج پرورشی معمولاً سفید و برگهای هویج مرکب هستند4،10.

ریشه گوشتی هویج از هیپولپه ها ایجاد می شود و شکل ریشه هویج همیشه مخروطی است.

رنگ ریشه متنوع است و شامل نارنجی، زرد، بنفش، قرمز و سفید است.

محتویات رنگدانه های مختلف مسئول رنگ های مختلف هستند.

با توسعه بیشتر توالی یابی، ژن های کاربردی تری مرتبط با سنتز رنگدانه پیدا خواهند شد.

تعداد کروموزوم اصلی هویج 9 تا 11 است.

بیشتر هویج های کشت شده دیپلوئید هستند (2n = 2x = 18).

طول متوسط کروموزوم هویج 2.34  μm11،12 است.

در سال 2011، Iovene گروه های پیوندی را با کروموزوم های پاکیتن هویج از طریق هیبریداسیون درجا فلورسنت ادغام کرد.

در این گزارش، طول کروموزوم‌های هویج تنها 2 تا 4 میکرومتر بود و 9 کروموزوم در سه گروه طبقه‌بندی شدند.

کروموزوم های 1، 6 و 8 با سانترومرهای زیرپایه ای یک گروه بودند.

کروموزوم های 2 و 4 با سانترومر انتهایی یک گروه بودند. و کروموزوم های 3، 5، 7 و 9 با سانترومرهای میانه تقریباً یک گروه بودند.

در بین 9 کروموزوم، کروموزوم 1 طولانی ترین کروموزوم بود و دارای یک دستگیره هتروکروماتیک کوچک 13 بود.

هویج یک محصول آب و هوای خنک است که می توان آن را در فصل بهار در مناطق آب و هوایی معتدل یا در پاییز یا زمستان در مناطق آب و هوایی نیمه گرمسیری کاشت.

هویج گیاهان دوساله است.

رشد رویشی فرآیند اصلی سال اول چرخه زندگی برای ذخیره مواد برای رشد تولیدمثلی است.

ریشه گوشتی که برای خوردن یا فروش جمع آوری می شود، ریشه تولید شده در سال اول است.

هویج پس از بهاره شدن، زمانی که ریشه در زمین باقی بماند، گل می دهد یا می پیچد.

زمان بهاره سازی باید حداقل 6 هفته باشد.

با این حال، برخی از هویج های وحشی با بهاری شدن کم یا بدون گلدهی یا پیچ و مهره می روند.

چارچوب زمانی و موقعیت جغرافیایی اولین هویج های کشت شده هنوز نامشخص است.

به عقیده واویلف، آسیای صغیر و نواحی آسیای داخلی مراکز اصلی هویج کشت شده بودند.

بعلاوه، مناطقی از جمله قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان مراکز اصلی کشت هویج در آسیا بودند.

در گزارش Stolarczyk و Janickan، افغانستان اولین مرکز تنوع هویج و ترکیه دومین مرکز بود.

با توسعه فناوری توالی یابی، بسیاری از نشانگرهای مولکولی در تحقیقات در مورد تکامل گیاهان استفاده شده است.

در تحقیقات اوریزو و گروهش، پلی‌مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی (SNPs) برای تجزیه و تحلیل ساختار و فیلوژنی هویج‌های وحشی و پرورشی مورد استفاده قرار گرفتند.

یک جدایی واضح بین هویج وحشی و پرورش یافته یافت شد.

بر اساس اسناد تاریخی و نتایج تجربی، آسیای مرکزی یکی از خاستگاه‌های هویج کشت شده تصور می‌شد.

تمام تحقیقات فوق این ایده را تایید می کند که آسیای مرکزی منشاء هویج کشت شده است.