یک ماده بسیار رایج در زندگی روزمره ما، نایلون بسته بندی برای ساخت بسته بندی شفاف مواد غذایی استفاده می شود. از شما دعوت می کنیم تاریخچه این اختراع را مرور کنید.
25 مارس 2010 بررسی آدری1 میانگین زمان مطالعه: 1’13
ارائه
سلفون یک فیلم شفاف ساخته شده از هیدرات سلولز است که در ساخت انواع بسته بندی مواد غذایی از جمله ساشه، کاغذ سلفون مربا و غیره استفاده می شود.
توجه: این فیلم شفاف را نباید با فیلم استرچ مواد غذایی که به صورت رول فروخته می شود که PVC یا پلی اتیلن است اشتباه گرفت.
داستان
سلفون در سال 1908 توسط یک مهندس شیمی سوئیسی به نام ژاک ادوین براندنبرگر اختراع شد.
در ابتدا، براندربرگر پس از اینکه دید مشتری در یک رستوران شراب روی سفره می ریزد، می خواست یک سفره ضد لک بسازد.
او سپس ایده پوشاندن پارچه را با یک لایه محافظ نازک داشت. از کار روی این فیلم محافظ بود که «سلفون» را اختراع کرد.
براندنبرگر نام «سلفون» را با انقباض کلمات «سلولز» و «دیافانوس» (یعنی شفاف) ابداع کرد.
در آن زمان هیچ ماده انعطاف پذیر و کاملا شفاف دیگری وجود نداشت.
این ماده که تولید آن در دهه 1920 آغاز شد، هنوز هم تولید می شود.
در ایالات متحده، اولین استفاده کننده از این فیلم، شرکت آب نبات ویتمن بود که از آن برای بسته بندی شکلات استفاده می کرد.
در سال 1927، ویلیام هیل چارچ، محققی از شرکت دوپون، این ماده را با مقاوم کردن آن در برابر رطوبت کامل کرد.
این پیشرفت باعث استفاده از آن به عنوان بسته بندی مواد غذایی شد.
امروزه از سلفون برای ساختن موارد زیر استفاده می شود:
• بسته بندی مواد غذایی غیر قابل نفوذ در برابر میکروارگانیسم ها
• نوارهای چسب
• غشاهای نیمه تراوا (در انواع خاصی از باتری ها استفاده می شود).
توجه: تمام بسته بندی های شفاف فعلی از سلفون ساخته نشده اند، اما این ماده به راحتی قابل تشخیص است زیرا ذوب نمی شود و هنگام مچاله شدن بسیار پر سر و صدا است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.