گوجه فرنگی هم سبزی و هم میوه است. این سردرگمی در انتخاب رب گوجه فرنگی خوشاب به دلیل دو روش متفاوتی است که ما میوه را تعریف می کنیم یکی یک اصطلاح علمی و دیگری آشپزی است.
پاستا یک محصول نیمه تمام است نه محصول نهایی. بنابراین، بعید است که کسی آن را بدون پردازش اولیه آن بخورد. این تفاوت آن است، فرض کنید، با سس کچاپ.
از عملیات حرارتی گوجه فرنگی به دست می آید. برای تولید فقط از گوجه فرنگی رسیده یا قرمز استفاده کنید. ابتدا دانه ها از میوه گرفته می شود.
بعد از آن می جوشانند تا قوام چگالی مورد نظر به دست آید. به طور طبیعی، محصول در همان زمان بخش قابل توجهی از رطوبت را از دست می دهد و در عین حال غلظت مواد جامد بسیار بیشتر می شود.
تقریباً در واقع تهیه کنسانتره گوجه فرنگی انجام می شود.
کیفیت رب گوجه فرنگی با درجه ضخامت آن تعیین می شود. هر چه بالاتر باشد، محصول در طبیعت بهتر است. رب گوجه فرنگی بالاترین و درجه یک است.
اما بالاترین کیفیت یک تنوع “اضافی” در نظر گرفته می شود. برخی به اشتباه تصور می کردند که تولید رب گوجه فرنگی دستاورد دوران مدرن است. واقعا اینطور نیست.
او دو قرن پیش شروع به آماده کردن ایتالیایی ها کرد. رب گوجه فرنگی با موفقیت توسط سرآشپزهای ایتالیایی استفاده می شود.
در ابتدا دریافت شد و سپس به ذهن متبادر شد. سس های مختلفی تهیه شد، روغن زیتون و ادویه به پاستا اضافه شد.
وجود اجزای مختلف به مقدار مشخص در یک محصول توسط سندی به نام GOST تنظیم می شود. طبق این سند باید فقط نمک و خود گوجه فرنگی باشد.
وجود شکر، سرکه و سایر مواد مجاز نیست. اگر سایر مواد تقویت کننده طعم به رب گوجه فرنگی اضافه شود، به طور خودکار به سس گوجه فرنگی تبدیل می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.