فرش چه ایرانی چه ازبکی و چه مراکشی در این مناطق به عنوان یک محصول صنایع دستی به حساب می آید که هم کاربردی و هم تزئینی است.
در غرب، فرش در ابتدا یک شیء وارداتی، کمیاب و مجلل بود.
این دیدگاه در کارخانه های سلطنتی که فرش و روفرشی 12 متری فیروزه ای به عنوان یک اثر هنری صرفا تزئینی در نظر گرفته می شد تحقق یافت.
فرش های پا، محصولی لوکس در اروپا، به طور کامل وارد سیاست فرهنگی پادشاهی شد.
احتمالاً تصادفی نیست که کاخ ورسای به عنوان ویترینی برای تولیدات کارخانه های سلطنتی (ملیله، ابریشم، آینه، مبلمان، برنز، مجسمه ها، نقاشی ها و غیره) تصور شده است.
دیپلماسی نقش مهمی در تجارت داشته و دارد. سفیران غیر رسمی، هدایا ابزارهای مؤثری برای ایجاد مد و یا پیشنهاد نیازهای مردم خارجی هستند.
شعار P. Dupont، اولین کارگردان Les Gobelins “بهتر از خوب گفتن”
فرش‌های La Savonnerie، Aubusson و Gobelins از قرن هفدهم به دلیل کیفیت استثنایی، زیبایی تزئینات و ظرافت بی‌نظیر رنگ‌ها شناخته شده‌اند.
امروزه، کارگاه‌های برانگیخته شده، سنت کار زیبا را که در Manufacture nationale des Gobelins de Beauvais et de la Savonnerie گروه‌بندی شده‌اند، تداوم می‌بخشند.
از سال 2009، فرش های اوبوسون در فهرست میراث ناملموس یونسکو قرار گرفته است.
لیسیرهای فرانسوی تنها در صورتی قاچاقچیان خوبی از دانش خواهند بود که با ابداع نوشتارهای سبک خود موفق نشده باشند.
تفاوت‌هایی که در بافت متراکم‌تر بازی می‌کنند، وزن تحسین‌برانگیز و استحکام را افزایش می‌دهند.
به این موضوع باید انتخاب واژگان تزئینی متناسب با زیبایی شناسی غربی را نیز اضافه کرد.
مفهوم هنر کامل که توسط اعضای باهاوس حمایت می شد در قرن هفدهم در دوران بارداری بود.
ابعاد، شکل و انتخاب نقش‌های فرش‌های سفارشی برای قلعه‌ها و دیگر کاخ‌های سلطنتی، باید با دکور موجود و معماری اتاق تطبیق می‌داد.
از آن زمان، این فرض منسوخ شده است، فرش زندگی خود را می گذراند: مستقل است، رها از محدودیت هایی که آن را به دکور مرتبط می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.