روغن سویا یک روغن خوراکی بسیار رایج در زندگی روزمره است.
با تغییر در ترکیب رژیم غذایی، مصرف روغن سویا افزایش یافت.
با این حال، اثرات مصرف رژیم غذایی روغن سویا دامی بر تولید تستوسترون هنوز مشخص نیست.
مواد و روش ها
به منظور بررسی اثرات افزایش مصرف روغن سویا بر سنتز تستوسترون در سلول‌های لیدیگ، موش‌های نر C57BL/6 را در رژیم غذایی که 20 درصد روغن سالاد سویا (گروه سویا) اضافه کرده بودند، تغذیه کردیم.
ما سطوح هورمون را با کیت‌های سنجش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) و ترکیب اسیدهای چرب سرم با کروماتوگرافی گازی شناسایی کردیم و بیان آنزیم‌های استروئیدوژن را با Real-Time PCR یا تجزیه و تحلیل ایمونوبلات تجزیه و تحلیل کردیم.
پس از دوره تغذیه 16 هفته ای، اسید لینولئیک سرم (LA) و اسید α-لینولنیک (ALA) به طور قابل توجهی افزایش و اسید پالمتیک سرم (PA) به طور قابل توجهی در موش های گروه سویا کاهش یافت.
در مقایسه با رژیم غذایی معمولی (گروه ND)، افزایش مصرف روغن سویا باعث افزایش سطح هورمون لوتئینیزه کننده (LH) و تنظیم بالای هورمون لوتئینیزه کننده / گیرنده گنادوتروپین جفتی (LHCGR)، پروتئین تنظیم کننده حاد استروئیدی (StAR) و سیتوکروم P450 خانواده 11 فرعی شد.
عضو I (CYP11A1). سطح تستوسترون در گروه سویا بیشتر از گروه ND بود و تفاوت معنی داری نشان داد.
نتیجه گیری
افزایش مصرف روغن سویا می تواند سطح LA و ALA سرم را افزایش دهد و سطح PA سرم را کاهش دهد.
این می تواند مسیر LH/LHCGR را فعال کند و عملکرد سنتز استروئید را در سلول های لیدیگ بهبود بخشد و در نهایت منجر به افزایش سطح تستوسترون شود.
تستوسترون (T)، به عنوان یک هورمون استروئیدی مهم، نقش کلیدی در فرآیندهای فیزیولوژیکی رشد و نمو مردان، حفظ باروری و متابولیسم مواد ایفا می کند.
یک نظرسنجی مقطعی گزارش داد که سطح تستوسترون در بین مردان نوجوان و جوان در ایالات متحده آمریکا در سال‌های 2015-2016 در مقایسه با شانزده سال قبل، 25 درصد کاهش یافته است.
کمبود تستوسترون منجر به اختلال عملکرد جنسی مردان، تسریع پیری اندام‌های بدن، بروز بیماری‌های سیستمیک و در نتیجه کیفیت زندگی را به طور جدی تحت تأثیر قرار می‌دهد.
بنابراین، کاهش سطح تستوسترون یک نگرانی عمده برای سلامت عمومی است.
این معانی قابل توجهی برای کشف مکانیسم اساسی و درمان بالقوه کاهش سطح تستوسترون دارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.