زرشک پفکی فله در بازار شیراز به صورت رایگان توزیع می شود

Berberidaceae شامل 15 جنس و 650 گونه است که بیشتر در نیمکره شمالی یافت می شوند.

در نیمکره جنوبی، جنس Berberis در منطقه معتدل آمریکای جنوبی یافت می شود.

Berberidaceae شامل درختچه های همیشه سبز و برگریز است که در طیف وسیعی از شرایط اکولوژیکی رشد می کنند (Ahrendt, 1961; Bottini et al., 2002).

زرشک پفکی فله از طریق بذر یا قسمت‌های رویشی (ریزوم‌ها، مکنده‌ها و قلمه‌ها) تکثیر می‌شود، ریزوم‌ها می‌توانند به طول 10 متر از طوقه رشد کنند، بنابراین جمعیت‌هایی با تعداد کم گیاه در هکتار همیشه پوشش زمین زیادی دارند (Ahrendt) ، 1961).

عدم قطعیت قابل توجهی در مورد سیستماتیک در میان جنس وجود دارد.

برخی از محققان بربری را به 500 گونه با برگ های ساده و 200 گونه با برگ های مرکب تقسیم کردند.

با این حال، سایر محققان معتقدند که تعداد واقعی ممکن است کمتر از این باشد Ahrendt (1961) 60 گونه از Berberis را در شیلی و جنوب آرژانتین شناسایی کرد، در حالی که Landrum (1999) تنها 20 گونه را در آن مجموعه به عنوان Berberis پذیرفت.

Landrum (1999) زرشک های با برگ های ساده را به 29 زیر گروه و آن هایی که دارای برگ های مرکب بودند را به 4 زیر گروه تقسیم کرد.

با این حال، Landrum (1999) بعداً این گروه بندی را تغییر داد.

در مطالعه ای با استفاده از مفاهیم طبقه بندی و جغرافیای گیاهی از فیلوژنی فضایی رونویسی شده داخلی در Berberis، کیم و همکاران.

(2004) نشان داد که گونه‌های زرشک که قبلاً توسط اشنایدر (1905) و اهرنت (1961) به زیرگروه‌هایی تقسیم شده بودند، بسیار مشابه بودند.

با این حال، سؤالاتی در مورد این زیرگروه ها، به ویژه برای Berberis microphylla، Berberis buxifolia و Berberis hetrophylla وجود داشت.

به گفته این محققان، پنج گونه زرشک وحشی در ایران وجود دارد که عبارتند از Berberis vulgaris، Berberis orthobotrys، Berberis crataegina، Berberis integerrima و Berberis khorasanica که آخرین گونه بومی ایران است (بالندری، 1381؛ قهرمان، 1991، 1991; ترمه و متین، 1361).

تیره ای که در ایران به عنوان زرشک تجاری کشت می شد نام دیگری داشت. قهرمان (1996) این جنس را B. khorasanica Browiz & Zielinski نامید، اگرچه ثابتی (1997) این گونه را ناشناخته یا B. sp. همچنین B. orientalis Ck Schn var نامگذاری شد. آسپرما و B. vulgaris L. var. آسپرما، اما منشأ گیاهانی که این نام های علمی را دریافت می کنند نامشخص است (قهرمان 1996).

اگرچه کلیدها و توصیف‌کننده‌های گیاه‌شناسی برای شناسایی گونه‌های زرشک در ایران وجود دارد، اما هویت اولیه گونه‌های واقعی در بیشتر موارد به دلیل گرده‌افشانی متقاطع یا درونی جنس‌ها و گونه‌ها از بین رفته است.

بنابراین، پروفایل آنها با توصیفگرهای موجود مطابقت کاملی ندارد (بالندری، 2002).