تا اوایل قرن نوزدهم، زمانی که صنعت نساجی مکانیزه شد، خرید حوله حمام نسبتاً پرهزینه یا ساخت آن زمان بر بود.
سؤالی وجود دارد که این ملحفه‌های بهداشتی چقدر برای افراد عادی اهمیت داشتند – بالاخره حمام کردن در 200 سال پیش به اندازه امروز محبوبیت جهانی نداشت!
بیشتر ست حوله دونفره قرن نهم که باقی مانده‌اند، در واقع، حوله‌هایی هستند که احتمالاً در پشت یا بالای دستشویی استفاده می‌شدند، مبلمانی که در روزهای قبل از لوله‌کشی داخل خانه، ظرفشویی و پارچ را با آب نگه می‌داشت.
بیشتر این حوله از کتانی طبیعی با دست بافته شده بود.
مجلات زنانه فانتزی و کاتالوگ های سفارش پستی دارای الگوهای کتانی رنگارنگ بافته شده با ژاکارد (مخصوصاً قرمز و سفید) هستند، اما اینها احتمالاً پارچه های دست و صورت هستند.
در دهه 1890 بود که پارچه تری نرم و جاذب تر جایگزین حوله کتانی ساده شد.
همانطور که صنعت پنبه در این کشور مکانیزه می شود، مواد حوله را می توان در حیاط و همچنین کالاهای تمام شده خریداری کرد.
در دهه 1890، یک زن خانه دار آمریکایی می توانست به فروشگاه عمومی برود یا از طریق پست سفارش حوله های ترکی بافته، دوخته شده و لبه دار (پارچه تری) بدهد یا می توانست پارچه تری را در یار بخرد و آن را به اندازه مناسب برش دهد.
حوله حمام شما خانواده او را دوست داشت، و هر دو آن را خودش.
انواع حوله‌ها در دسترس بود – بافت‌های پوشک، حوله‌های قلاب‌دار، حوله‌های “تصادفی” – عمدتاً از پنبه، زیرا تا دهه 1890 کتانی به طور تجاری در این کشور به مقدار زیادی بافته نمی‌شد.
کارخانه‌های بافندگی تولید انبوه حوله‌های پارچه‌ای تری را در پایان قرن نهم آغاز کردند و از آن زمان تاکنون آنها را به روشی مشابه تولید می‌کنند.
مواد خام
مواد اولیه شامل پنبه یا پنبه و پلی استر است که بستگی به ترکیب حوله در تولید دارد.
برخی از کارخانه های حوله، مواد اولیه اولیه، پنبه را در عدل های 500 پوندی (227 کیلوگرمی) خریداری می کنند و آنها را با مواد مصنوعی می چرخانند تا نوع نخ مورد نیاز خود را برای تولید به دست آورند.
با این حال، برخی از کارخانه ها نخ را از یک تامین کننده خریداری می کنند.
این قرقره های نخ ترکیبی از نخ پنبه-پلی استر در مقادیر زیادی در نخ های 7.5 پوندی (3.4 کیلوگرم) خریداری می شود.
یک قرقره نخ به 66000 yd (60.324 متر) نخ باز می شود.
نخ باید روکش یا اندازه داشته باشد تا راحت تر بافته شود.
یکی از این پوشش های صنعتی حاوی نشاسته PVA، اوره و موم است.
به طور کلی از سفید کننده ها برای سفید کردن حوله قبل از رنگ کردن (اگر قرار است رنگ شود) استفاده می شود.
باز هم، این سفید کننده ها بسته به سازنده متفاوت هستند، اما ممکن است شامل 10 ماده (برخی از آنها انحصاری) از جمله پراکسید هیدروژن، یک ماده ضد کف سوز آور، یا اگر قرار است حوله سفید بماند، یک روشن کننده نوری برای روشن تر به نظر رسیدن رنگ سفید باشد.
رنگهای مصنوعی یا شیمیایی، با ترکیب پیچیده، که حوله ها را هم رنگ و هم روشن می کند، ممکن است استفاده شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.